Kultura nomadzka kojarzona jest z wieloma wytworami rzemieślniczymi, wśród których królują dywany od lat tradycyjnie wytwarzane przez kobiety. Ich prace były efektem współzawodnictwa, które było stałym elementem wśród rywalizujących o prym pań, zwłaszcza jeśli o ozdobę namiotu chodzi.
Dywany nomadzkie inspirowane były otoczeniem (w przeciwieństwie do tych wytwarzanych dzisiaj) i stanowiły doskonały wytwór kultury materialnej. Z tego też powodu motywy dywanów były typowo artystyczne.
Nomadzkie dywany powstawały z wykorzystaniem materiału pozyskiwanego z trzody hodowlanej. To zwierzęta dostarczały niezbędny do tkania dywanów materiał.
Sama produkcja to proces podszyty tradycją. Wykonuje się go ręcznie, z użyciem poziomego warsztatu tkackiego.
Wzory, które pojawiają się na takim dywanie to przekazywane z pokolenia na pokolenie motywy charakterystyczne dla danego plemienia. Tkacze podczas pracy używają specjalnych szablonów oraz wzorów już gotowych, ale tkają oni wyłącznie z wykorzystaniem własnej pamięci.
